Historia Radziemic
Urodzajne gleby a także sąsiedztwo rzek i strumieni sprzyjało rozwojowi osadnictwa na terenach już od czasów prehistorycznych. Było to także powodem wczesnego tworzenia się na tym obszarze wielkich własności ziemskich. Pierwszym znanym właścicielem Radziemic był Radzim, żyjący na początku XIII wieku. Od jego imienia pochodzi nazwa Radziemice. W sierpniu 1228 roku książę Kazimierz Opolski nadał Klemensowi - wojewodzie opolskiemu wieś Radziemice. Kolejnym znanym nam właścicielem był Jan z Budzieszowic, który zakupił te dobra w 1400 roku, ale już 25 lat później przechodzą one w ręce Felicji - żony Mikołaja z Brzezia.
W XV wieku istniał w Radziemicach drewniany kościół, o czym wspomina w swojej Kronice Jan Długosz. Wieś posiadała wtedy dwie karczmy oraz 12 łanów kmiecych (kmiecie byli to wolni chłopi, którzy mieli własne gospodarstwa rolne liczące ok. 1 łana, czyli 3,96ha). Pod koniec XV stulecia miejscowości przeszła w posiadanie Jana Lasockiego herbu Dołęga.
XVI wieku przyniósł kolejne zmiany właścicieli Radziemic. Na początku wieku należały one do Spytka z Tarnowa – wojewody krakowskiegp, a później do rodziny Radomskich.
W 1650 roku staraniem miejscowego plebana Jana Młodakowskiego rozpoczęto budowę murowanego kościoła. Budowa trwała około 12 lat, aż do roku 1662, kiedy został on konsekrowany przez bp. krakowskiego Mikołaja Obrorowskiego. W 1708 roku wybuchła we wsi zaraza, w wyniku której zmarło 83 ludzi. wówczas zmarł także Stanisław Morski – dziedzic Radziemic. Po jego śmierci wdowa, Helena z Łubna, zgodnie z ostatnią wolą męża odrestaurowała parafialny kościół.
Wraz z utratą przez Polskę niepodległości w 1795 roku Radziemice znalazły się w zaborze austriackim. Po 1809 roku tereny te na krótko weszły w skład Księstwa Warszawskiego, ale już w 1815 roku znalazły się w granicach nowoutworzonego Królestwa Polskiego. Według spisu ludności przeprowadzonego w roku 1827, Radziemice liczyły 195 mieszkańców oraz 20 domów. Po upadku Powstania Styczniowego następuje stopniowa likwidacja odrębności Królestwa Polskiego. Ziemie te nazwane zostały Krajem Nadwiślańskim wchodzącym w skład Rosji.
W 1891 roku wybudowano szkołę w Radziemicach. Była ona czterooddziałowa z wykładowym językiem rosyjskim, aż do roku 1914. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości po I wojnie światowej Radziemice znalazły się w powiecie miechowskim.
Ostatnimi właścicielami Radziemic była rodzina Kleszczyńskich, którzy w 1905 roku zakupili te dobra. Po zakończenie I wojny światowej osiedlił się tutaj na stałe dziedzic wsi Edward Kleszczyński. Położył on duże zasługi dla rozwoju Radziemic. Wybudował i zorganizował pierwszą w powiecie miechowskim spółdzielnie mleczarską. Z jego inicjatywy powstała ochotnicza straż pożarna oraz kółka rolnicze. Wyposażył kościół i podarował tereny pod nowy cmentarz. Tę dobrą passę rozwoju wsi przerwała II wojna światowa. Po wojnie dobra Kleszczyńskich upaństwowiono, z części z nich powstał PGR.
Kalendarium dziejów
1400 - 300 p.n.e. - badania archeologiczne potwierdzają osadnictwo ludności na tych terenach
IX-X wiek - tereny prawdopodobnie należały do państwa Wiślan
1198 - pierwsze wzmianki dotyczące Łętkowic, które należały do klasztoru bożogrobców
1242 - Klemens - Kasztelan krakowski nadał Przemęczany klasztorowi benedyktynek w Staniątkach
1312 - Władysław Łokietek odebrał Łętkowice klasztorowi bożogrobców za udział w buncie wójta Alberta. Od tego czasu była to wieś królewska.
1368 - Kazimierz Wielki przenosi Kowary na prawo średzkie, a Łętkowice na prawo niemieckie
1368 - Ludwik Węgierski przenosi Smoniowice na prawo niemieckie
1399 - pierwsze wzmianki o zamku w Wrocimowicach
XVI w. - powstaje powiat proszowicki, do którego należą tereny dzisiejszej Gminy Proszowice
XVI w. - kościół w Łętkowicach przekształcony został w zbór kalwiński. Kilkadziesiąt lat później kościół jest na nowo poświęcony
1598 - utworzenie szkoły w Łętkowicach. Kierownikiem szkoły był Walenty z Łętkowic
1631 - 1653 Budowa murowanego kościoła w Radziemicach
1654 - biskup Gębicki uznał obraz matki Boskiej z Zielenic za cudowny
1681 - 1691 budowa murowanego kościoła w Zielenicach
1708 - wybuch epidemii
1748 - 1754 - budowa murowanego kościoła we Wrocimowicach
1786 - Błogocice i Przemęczany przechodzą na własność skarbu krółewskiego
1783 - 1791 - przeprowadzono spis, który wymienia:
Wierzbica - 28 domów i dwór
Smoniowice - 27 domów, dwór i karczma
Przemęczanki - 20 domów, dwór i browar
Wrocimowice - 26 domów, dwór, browar i dwie karczmy
Lelowice - 37 domów, dwór, karczma i szpital
Obrażejowice - 21 domów, dwór, browar i karczma
Łętkowice - 74 domy, folwark, dwór, karczma i dwa młyny
Kowary - Karczma z dworem, Przemęczany - 31 domów z karczmą i młynem
Radziemice - 32 domy, w tym dwór, browar i karczma, Zielenice - 22 domy, dwór, karczma i szpital
1794 - Powstanie Kościuszkowskie. Wojska zmierzające do Racławic przechodziły przez obszar obecnej Gminy Radziemice (udział chłopów)
1795 - utrata niepodległości przez Polskę. ziemie włączono do zaboru austriackiego
1809 - teren obecnej gminy wchodzi w skład Królestwa Polskiego
1827 - odbył się spis ludności Królestwa Polskiego:
Zielenice: 140 mieszkańców, 20 domów, Łętkowice 293 mieszkańców, 66 domów
Błogocice: 313 mieszkańców, 42 domy, Radziemice 195 mieszkańców, 20 domów
Lelowice 2;07 mieszkańców, 22 domy, Wierzbica 10 mieszkańców, 20 domów
1863 - mieszkańcy gminy biorą udział w Powstaniu Styczniowym, w tym między innymi syn ekonoma z Łętkowic
1864 - stopniowa likwidacja odrębności Królestwa Polskiego. Ziemie te wchodzą w skład Rosji
1864 - ukazem carskim zostaje chłopom nadana ziemia. Utworzono samorządy wiejskie. Siedziba gminy znajdowała się w Łętkowicach,
1891 - wybudowano szkołę w Radziemicach,
1902 - wzniesiono murowany kościół w Łętkowicach,
1914 - początek I wojny światowej,
1918 - odzyskanie niepodległości przez Polskę - zniesienie granic zaborczych,
1939 - wybuch II wojny światowej. Masowy pobór obywateli do wojska,
1940 - Gmina Radziemice wchodzi w skład Generalnego Gubernatorstwa,
styczeń 1945- wyzwalanie ziem polskich. Zbombardowane zostały Zielenice- zginęło kilka osób ludności cywilnej,
1956 - po reformie administracyjnej powstaje powiat proszowicki, który funkcjonuje do roku 1975, kiedy to instytucje powiatowe przestają istnieć, a gmina Radziemice wchodzi w skład województwa krakowskiego,
styczeń 1999 - reforma administracyjna. Gmina Radziemice należy do powiatu proszowickiego w województwie małopolskim,
wrzesień 1999 - W związku z reformą oświaty rozpoczyna działalność gimnazjum w Gminie Radziemice.
